Ο Θουκυδίδης Ολόρου Αλιμούσιος γεννήθηκε στο δήμο Αλιμούντος γύρω στα 460 π.Χ. και πέθανε από βίαιο θάνατο όχι μετά το 395 π.Χ.

Πατέρας του ήταν ο Όλορος από τη Θράκη, ένας πλούσιος ιδιοκτήτης μεταλλείων χρυσού στην Σκαπτή Ύλη του Παγγαίου που πολιτογραφήθηκε στον Αττικό δήμο Αλιμουσίων και υπήρξε χρηματοδότης των Αθηνών. Μητέρα του ήταν η Ηγησίππη που κατάγονταν από τη γενιά του Μιλτιάδη.

Το 424 π.Χ. εξορίστηκε από την Αθήνα επειδή δεν μπόρεσε να κρατήσει την Αμφίπολη μέσα στην Αθηναϊκή Συμμαχία. Τα χρόνια της εξορίας τα πέρασε στα κτήματά του στη Θράκη ενώ παράλληλα ταξίδευε για να συλλέξει και να εξακριβώσει πληροφορίες.

Την περίοδο εκείνη ξεκίνησε να γράφει για τον Πελοποννησιακό πόλεμο (431-404 π.Χ.). Από τα εικοσιεπτά χρόνια του πολέμου μπόρεσε τελικά να γράψει τα είκοσι εγκαινιάζοντας όμως με το έργο του την επιστημονική ιστοριογραφία.

Ο Θουκυδίδης εστιάζει πλέον στην αναζήτηση των βαθύτερων αιτιών, στη κριτική σκέψη και στη συστηματική αντικειμενικότητα. Βάζει τον άνθρωπο ως μοναδικό αντικείμενο της ιστορίας και αφήνει έξω από την εξέλιξη των ιστορικών γεγονότων τον ρόλο των θεών και της μοίρας.

Λίγο μετά από την καταστροφή του 404 π.Χ. γύρισε στην Αθήνα και πέθανε ξαφνικά σε άγνωστη τοποθεσία για αυτό και η ιστορία του διακόπτεται απότομα. Τα οστά του μεταφέρθηκαν στην Αθήνα και ενταφιάστηκαν στα Κιμώνια Μνήματα.

Από το 1984 η μορφή του μεγάλου ιστορικού αποτελεί έμβλημα του δήμου Αλίμου.

Παίρνουμε έμπνευση από τα λόγια του μεγάλου ιστορικού, του Θουκυδίδη του Αλιμούσιου:  

• Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι.
• Οι καιροί, ή, οι ευκαιρίες, δεν περιμένουν.
• Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.
• Δύο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, η βιασύνη και η οργή.
• Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν.
• Ο λαός σώπαινε, και κανείς δεν μιλούσε, γιατί ήταν φοβισμένος και έβλεπε πως οι συνωμότες ήταν πολλοί.
• Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου.
• Η βλακεία φέρνει θράσος και η εξυπνάδα φέρνει αδράνεια.
• Οι άνθρωποι περισσότερο οργίζονται όταν τους αδικούν παρά όταν ασκείται βία επάνω τους.
• Το πλεονέκτημα στον πόλεμο δεν το δίνουν τα όπλα, αλλά τα χρήματα που δαπανώνται.
• Το δίκαιο και το συμφέρον δεν είναι δυνατό να συνυπάρχουν στο ίδιο πράγμα.
• Μην αποφεύγεις τους κόπους, ή, αλλιώς, να μην κυνηγάς αξιώματα.
• Με την απλή επιθυμία ελάχιστα κατορθώνονται, ενώ με την επιμελή φροντίδα τα περισσότερα.
• Σε όλα τα πράγματα πρέπει να γίνεται κανείς εχθρός ή, φίλος, ανάλογα με τις περιστάσεις.
• Ο φόβος ακυρώνει τη μνήμη, και η γνώση χωρίς θάρρος δεν ωφελεί σε τίποτα.
• Άλλαξαν ακόμα και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους.
• Είναι πολύ μεγαλύτερη ντροπή να χάσει κανείς κάτι από αυτά που έχει, από το να αποτύχει να τα αποκτήσει.
• Η συστολή είναι σημαντικό στοιχείο της σωφροσύνης.
• Συνηθίζεται να επαινούν όλοι αυτόν που δεν βρίσκεται πια στη ζωή.
• Τόσο απρόθυμοι είναι οι περισσότεροι άνθρωποι να μπουν στον κόπο να αναζητήσουν την αλήθεια και προτιμούν να ασχολούνται με τα εύκολα.
• Η αμάθεια (άγνοια) με σωφροσύνη είναι πιο ωφέλιμη από τη δεξιότητα (γνώση) με ανηθικότητα.
• Μακαρίσαμε την αγαθότητά (ή, αθωότητά) σου αλλά δεν ζηλεύουμε τη χαζομάρα σου.
• Οι έπαινοι για άλλους είναι ανεκτοί μέχρι του σημείου που νομίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε κι εμείς κάτι απ' αυτά που ακούσαμε.
• Δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι αντίπαλοι είναι ισοδύναμοι, κατά τα άλλα οι ισχυροί κάνουν αυτά που μπορούν και οι αδύναμοι συγχωρούν.
• Όλα εκ φύσεως μειώνονται (ή, φθείρονται, χειροτερεύουν).
• Αυτοί που δεν υποκύπτουν σε αυτούς που είναι ίσοι τους, που συμπεριφέρονται καλά με τους καλύτερους από αυτούς και που είναι μετριοπαθείς με τους κατωτέρους τους, τα καταφέρνουν καλύτερα.